วันหนึ่งเมื่อชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในเมืองดีทรอยต์กลับบ้านและสังเกตเห็นว่ามีคนทิ้งสุนัขที่ถูกล่ามโซ่ไว้ในสวนหลังบ้านของเพื่อนบ้าน เขาจึงรีบโทรเรียกคนมาช่วยอย่างตื่นตระหนก โชคดีที่ Rebel Dogs Detroit รับสายและส่งอาสาสมัครคนหนึ่งชื่อทิฟฟานี เพอร์กินส์ ออกไปตรวจสอบ เธอไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไปถึงที่นั่น แต่ทันทีที่เห็นบีคเกอร์ ใจของเธอก็ละลาย
“บีคเกอร์ขี้อายและขดตัวอยู่หลังโรงรถเพื่อซ่อนตัว” เพอร์กินส์เล่าให้เดอะโดโดฟัง “มันแอบมองออกไปทางด้านข้างในขณะที่ฉันเริ่มเรียกมัน เมื่อฉันเข้าไปใกล้ หางของมันก็เริ่มกระดิก จากนั้นมันก็ดันตัวมันเข้าหาเราเพราะลูบมัน และดูเหมือนว่ามันจะโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด มันส่งเสียงร้องเหมือนหุ่นเชิด มันตื่นเต้นมาก จึงได้ชื่อว่าบีคเกอร์!”
หลังจากถูกล่ามโซ่และถูกทิ้ง บีคเกอร์ก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อยในตอนแรก ซึ่งก็เข้าใจได้ แต่ทันทีที่มันรู้ว่าเพอร์กินส์อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยมัน มันก็ผ่อนคลายลงอย่างมากและตื่นเต้นมากที่จะได้พบกับเพื่อนใหม่ที่ดีที่สุดของมัน
“เมื่อโซ่หลุดออกจากโรงรถ เขาก็ล้มลงกับพื้นเพื่อให้บีคเกอร์ลูบท้อง หอมแก้ม และเล่นซุกซน” เพอร์กินส์กล่าว
โชคไม่ดีที่โซ่ที่บีคเกอร์มีติดคออยู่ เพอร์กินส์จึงรีบพาบีคเกอร์ไปหาสัตวแพทย์เพื่อทำการตรวจ ในขณะที่รอการผ่าตัดเอาโซ่ออก เพอร์กินส์ก็ใช้โอกาสนี้ให้บีคเกอร์ได้รับความรักอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน และเจ้าตูบก็ซาบซึ้งใจมาก
เพอร์กินส์กล่าวว่า “พวกเราใช้เวลาร่วมกันในรถนานถึง 5 ชั่วโมงเพื่อรอการผ่าตัดของเขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็งีบหลับโดยเอาหัววางบนตักของฉัน”
แม้ว่าบีคเกอร์จะต้องผ่านอะไรมามากมาย แต่สิ่งที่เขาต้องการก็คือการได้รับความรัก และในที่สุดความปรารถนาของเขาก็เป็นจริง
ตอนนี้บีกเกอร์กำลังพักฟื้นจากการผ่าตัดที่บ้านอุปถัมภ์ และเป็นสุนัขที่มีความสุขที่สุดเท่าที่ใครๆ เคยพบมา สำหรับบีกเกอร์แล้ว ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับบีกเกอร์ในอดีตไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือตอนนี้บีกเกอร์อยู่ที่ไหน และเพื่อนใหม่ๆ ทั้งหมดที่บีกเกอร์ได้พบ ซึ่งคอยห่วงใยบีกเกอร์และคอยทำให้แน่ใจว่าบีกเกอร์มีความสุขและปลอดภัย
เพอร์กินส์กล่าวว่า “บีกเกอร์กำลังเรียนรู้ที่จะเป็นสุนัขในบ้านด้วยความรักที่ไม่มีเงื่อนไขที่บ้านอุปถัมภ์”
ปัจจุบันบีคเกอร์กำลังมองหาบ้านถาวรและต้องการบ้านที่มีสุนัขขี้เล่นและกระตือรือร้นอีกตัวหนึ่งที่จะคอยสอนเขาและกลายมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของบีคเกอร์ ทันทีที่บีคเกอร์เห็นผู้ช่วยเหลือ เขาก็รู้ว่าในที่สุดเขาก็ปลอดภัย และเขาก็ตื่นเต้นมากที่จะได้พบกับครอบครัวถาวรที่เขาสมควรได้รับ
