แคสแซนดรารู้สึกหัวใจเต้นแรงด้วยความไม่อยากจะเชื่อขณะจ้องมองหน้าจออัลตราซาวนด์ สิ่งที่เธอเห็นนั้นทำลายการรับรู้ถึงเรจจี้ งูสัตว์เลี้ยงแสนรักของเธอ เธอพาเขาไปหาสัตวแพทย์ด้วยความสงสัยว่าจะป่วยหรือมีพฤติกรรมแปลกๆ แต่ความจริงกลับเลวร้ายยิ่งกว่าที่เธอจินตนาการไว้มาก
ความรู้สึกโง่เขลาแผ่ซ่านไปทั่วเมื่อเธอตระหนักว่าเธอไม่ได้สังเกตเห็นสัญญาณเหล่านั้น วิธีที่เรจจี้ขดตัวอยู่รอบตัวเธอ วิธีที่เขามองเธอด้วยสายตาที่เฉียบคม ทั้งหมดนี้เธอตีความว่าเป็นการแสดงความรักและความภักดี
อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่ความจริงนั้นไม่ได้ทำให้รู้สึกสบายใจเลย ความคิดที่ปลอบประโลมใจว่างูของเธอปกป้องเธอในตอนกลางคืนกลับกลายเป็นความรู้สึกที่น่ากลัว เธอทำอะไรลงไป!
แคสแซนดราเคยเลี้ยงงูเหลือมไว้ในกรงที่มีโคมไฟให้ความร้อน ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับสัตว์เลื้อยคลานเลี้ยง อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเริ่มรู้สึกเหงามากขึ้น เธอจึงตัดสินใจที่จะกระชับความสัมพันธ์ของพวกเขาให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นและยกระดับความสัมพันธ์ไปอีกขั้น
เธอเชื่อมั่นอย่างแท้จริงว่าพวกเขาสามารถกระชับความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นได้ เมื่อสังเกตเห็นเพื่อนบ้านพาสุนัขออกไปข้างนอกทุกคืน ซึ่งดูเหมือนจะมีความผูกพันกับเจ้าตูบน้อยนิด แคสแซนดราจึงมีความคิดที่สร้างแรงบันดาลใจ
หลายสัปดาห์ผ่านไป แคสแซนดราเริ่มสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจในพฤติกรรมของเรจจี้ เขาไม่สนใจอาหารที่ปรุงอย่างพิถีพิถันของเธออีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นไก่สดหรือกระต่ายที่เขารักยิ่งนัก เช้าวันหนึ่ง พฤติกรรมของเขาทำให้เธอกังวลอย่างมาก เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ในระหว่างวัน เรจจี้ถูกจำกัดให้อยู่แต่บนเตียง ไม่ยอมกินอาหาร และกระสับกระส่ายมากกว่าปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแคสแซนดราพยายามพาเธอกลับไปที่สวนสัตว์
แคสแซนดราสงสัยว่าเรจจี้แค่อารมณ์ไม่ดีหรือรู้สึกไม่สบาย เมื่อสังเกตเห็นบางอย่างแปลกๆ เกี่ยวกับรูปร่างหน้าตาของเขา เธอจึงสงสัยว่าเป็นแค่จินตนาการของเธอเอง หรือว่าเรจจี้ตัวใหญ่ขึ้นในชั่วข้ามคืน แคสแซนดราเป็นห่วงสุขภาพของสัตว์เลี้ยงและกลัวว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติอย่างร้ายแรง จึงตัดสินใจพาเขาไปหาหมอแฮนสัน สัตวแพทย์ประจำท้องถิ่น
เมื่อเข้าไปในคลินิกสัตวแพทย์ ดร.แฮนสันแสดงความประหลาดใจอย่างชัดเจนกับขนาดของเรจจี้และความผูกพันทางอารมณ์ที่เห็นได้ชัดระหว่างงูกับแคสแซนดรา
หลังจากฟังแคสแซนดราอธิบายสถานการณ์ ดร.แฮนสันก็ตกลงตรวจเรจจี้ เขาแนะนำว่าวิธีที่เหมาะสมที่สุดคือการอัลตราซาวนด์ช่องท้องของงูเพื่อตรวจสอบว่างูกินสิ่งผิดปกติใดๆ เข้าไปหรือไม่
หลายสัปดาห์ผ่านไป แคสแซนดราเริ่มสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจในพฤติกรรมของเรจจี้ เขาไม่สนใจอาหารที่ปรุงอย่างพิถีพิถันของเธออีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นไก่สดหรือกระต่ายที่เขารัก เช้าวันหนึ่ง พฤติกรรมของเขาทำให้เธอกังวลอย่างมาก เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ในระหว่างวัน เรจจี้ถูกจำกัดให้อยู่แต่บนเตียง ไม่ยอมกินอาหาร และกระสับกระส่ายมากกว่าปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแคสแซนดราพยายามพาเธอกลับไปที่สวนสัตว์
แคสแซนดราสงสัยว่าเรจจี้แค่อารมณ์ไม่ดีหรือรู้สึกไม่สบาย เมื่อสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่างเกี่ยวกับรูปร่างของเขา เธอจึงสงสัยว่าเป็นแค่จินตนาการของเธอเอง หรือว่าเรจจี้ตัวใหญ่ขึ้นในชั่วข้ามคืน ด้วยความเป็นห่วงสุขภาพของสัตว์เลี้ยงและกลัวว่าอาจมีบางอย่างผิดปกติอย่างร้ายแรง แคสแซนดราจึงตัดสินใจพาเขาไปหาสัตวแพทย์ประจำท้องถิ่น ดร.แฮนสัน
เมื่อเข้าไปในคลินิกสัตวแพทย์ ดร.แฮนสันแสดงความประหลาดใจอย่างชัดเจนกับขนาดของเรจจี้และความผูกพันทางอารมณ์ที่เห็นได้ชัดระหว่างงูกับแคสแซนดรา
หลังจากฟังแคสแซนดราอธิบายสถานการณ์แล้ว ดร.แฮนสันก็ตกลงตรวจเรจจี้ เขาแนะนำว่าวิธีที่เหมาะสมที่สุดคือการอัลตราซาวนด์ช่องท้องของงูเพื่อตรวจสอบว่างูกินสิ่งผิดปกติใดๆ เข้าไปหรือไม่
